| Далей невялічкія апісаньні працэсу вырабу мной віна і другіх напояў: №1) Для прыгатаваньня віна браліся плады алычы жоўтай з летніка ля сяла Краснае.
Спатрэбілася: 12 кг. ягад, 0,5 кг. груш, 8 кг. цукру і 25 л. вады.
Першапачаткова плады алычы (9 кг) былі заліты вадой (6 л) з 2,5 кг цукрам.Цягам месяца падбрадіўшыя плады чавіліся рукамі і выбіралісь каменчыкі (косткі), пры гэтым дадалось 3,5 кг цукру, 1,5 літры вады й непатрэбных 0,5 кг грушаў.Праз месяц было дабаўлена сусла, утрымліваючае 3 кг алычы, 1 кг цукру, а таксама абрэзкі з груш, ківі, яблык (9л сусла).Цягам другога месяца так сама выбіралісь каменчыкі і ачышчалася сусла ад жымерыны.Праз 2 месяцы бурнае бражэньне скончылась, віно схована ў склепе.Праз два гады ў віно дабаўлена вады ў памеры 1:1.
Атрымалася "сухое" (кісьленькае) па смаку віно, але лёгкае і смачнае, каля 9 - 11 градусаў, сталовае, ардынарнае віно.Выразны пах жоўтай сьлівы. Прыдатна да любых гарачых страў.
Дата пачатку вырабу: 30.08.2008 у гару
№1) Для прыгатаваньня віна браўся сок яблык, вырашчаны на летнуку ва ўрочышчы Акінчыцы.Спатрэбілася: 18 літраў соку, 2,5 кг цукру і 2 грамы вінных дражджэй.
Яблыкі былі летніх гатункаў, таму пры першапачатковым бражэньні цукар не дабаўляўся.Па часе некалькі разоў праз 10 дзён дадалася каля 2,5 кг цукру.
Адпрацаванае віно захоўвалася ў скляпеньні каля году.
Атрымалася "сухое" па смаку, але напаўсалодкае па прызначэньні, каля 10-12 градусаў, але сталовае, ардынарнае віно.Выразны пах яблыкаў, падобна на напоі па тыпу "Сідр". Прыдатна да смажаных мясных страў.
Дата пачатку вырабу: 12.10.2008 у гару
№1) Для прыгатаваньня віна бралося ягад ажын 1,5 кілё, 2 літры вады і 1,5 кг цукру.
Першапачаткова на бражэньне ставіліся ягады з 2 л вады і 0,5 кг цукру.Потым праз 5-8 дзён, некалькі разоў дадаваў цукар вельмі маленькімі партыямі.А калі пераліў ад асадку на 6-м тыдні адчуў, што віно досыць моцным аказалася.
Сакавітае, салодкае і моцнае віно.
Дата пачатку вырабу: 26.08.2008 у гару
№1) Для прыгатаваньня віна бралося ягад чорнай рабіны 10 кілё, 7 літраў вады і 4 кг цукру.
Ягады ставіліся на збражваньне у колькасьці 10 кг з дадаткам 1,5 л. вады й 1 кг цукру.Наступны тыдзень рабілася апэрація: у эмалірованым рондлі грэлася сумесь з дадаткам вады і адціскаўся сок з ягад па спосабу "кагорны".Награваньне да 80 градусаў, потым адцісканьне соку, які пераліваецца ў слоік, а жымерына зноў заліваецца вадой і награецца. Апэрацыя паўтараецца некалькі разоў.Праз тыдзень дадаў цукру каля паўкілё, а потым яшчэ некалькі разоў дадаваў цукар.
Ачышчанае віно захоўваў у скляпеньнях гаража каля году.
Атрымалася вельмі смачнае віно, церпкае. Салодкае, дэсэртнае.
Дата пачатку вырабу: 26.08.2008 у гару
Прадмова: сусла рабілася з выкарыстаньнем варэньня . №1) Для прыгатаваньня віна бралося старое, не цікавае для ўжываньня, варэньне з трускавак.
Для прыгатаваньня віна спатрэбілась 1 літар варэньня, 0,45 кіляграма цукру, вады 1,8 літраў і дрожджы вінныя прамысловыя каля 2 грамаў.
Першапачаткова сусла рабілася з варэньня, 1,5 літры вады і дражджэй. Крыху вады й цукру дадаў праз тыдзень, бо цяжка пачынаўся працэс. Цукар потым дадаваў некалькімі маленькімі порцыямі, каб віно стала крапчэй і саладжэй. Адзін раз пераліў, ачысьціўшы ад асадку. Праз месяц асноўнае бражэньне скончылася. Пераліў і ў схованку.
13.01.2008 у гару
Прадмова: сусла рабілася з выкарыстаньнем варэньня . №1) Для прыгатаваньня віна бралося старое, не цікавае для ўжываньня, сьлівовае варэньне.
Для прыгатаваньня віна спатрэбілась 3 літры варэньня, 0,9 кіляграма цукру, вады 6 літраў і дрожджы вінныя прамысловыя каля 5 грамаў.
Першапачаткова сусла рабілася з варэньня, 6 літраў вады і дражджэй. Цукар потым дадаваў некалькімі порцыямі праз месяц, каб віно стала крапчэй і саладжэй. Праз месяц так сама пераліў, ачысьціўшы ад асадку. Праз 1,5 месяцы асноўнае бражэньне скончылася. Пераліў і ў схованку.
15.01.2008 у гару
Прадмова: сусла рабілася з выкарыстаньнем варэньня . №1) Для прыгатаваньня віна бралося старое, не цікавае для ўжываньня, сунічнае варэньне.
Для прыгатаваньня віна спатрэбілась 3 літры варэньня, 0,4 кіляграма цукру, вады 3 літры і дрожджы вінныя прамысловыя каля 4 грамаў.
Першапачаткова сусла рабілася з варэньня, 2 літраў вады і дражджэй. Аднак праз тыдзень прыйшлось, для падбадзёрваньня працэсу дадать вады й дражджэй.Цукар потым дадаваў маленькімі порцыямі, каб віно стала крапчэй і саладжэй. Праз 1,5 месяцы асноўнае бражэньне скончылася. Пераліў і ў схованку.
12.01.2008 у гару
Прадмова: сусла рабілася з выкарыстаньнем варэньня . №1) Для прыгатаваньня віна бралося старое, не цікавае для ўжываньня, варэньне алычы з лімонам. Алыча сама па сябекісьленькая, тым болш з лімонам.
Для прыгатаваньня віна спатрэбілась 1 літар варэньня, 0,2 кіляграма цукру, вады 2,3 літры і дрожджы вінныя прамысловыя каля 2 грамаў.
Першапачаткова сусла рабілася з варэньня, 2 літраў вады і дражджэй. Праз тыдзень дадаў астатняй вады.Праз месяц дадаў астатні цукар.Праз месяц асноўнае бражэньне скончылася. Пераліў і ў схованку.
15.01.2008 у гару
Прадмова: сусла рабілася з выкарыстаньнем варэньня . №1) Для прыгатаваньня віна бралося старое, не цікавае для ўжываньня, варэньне сьлівы з лімонам. Сьліва кісьленькая, тым болш з лімонам.
Для прыгатаваньня віна спатрэбілась 3 літры варэньня, 1 кіляграм цукру, вады 2,2 літры і дрожджы вінныя прамысловыя каля 5 грамаў.
Першапачаткова сусла рабілася з варэньня, 1 літры вады і цукру. Цукар дадаў, як аказалася адразу, зашмат. Бражэньне йшло цяжка, цукар не даваў бактэрыям выжываць.Перыядычна дадаваў ваду і праз 2 месяцы асноўнае бражэньне скончылася. Пераліў і ў схованку.
13.10.2007 у гару
№3) Сусла рабілася з 10 кг ягад чорнай парэчкі, 13 літраў вады, 8 кг цукру невялікай колькасьці мёду - 0,5 літры.
Ягады ставіліся на збражваньне з дадаткам першапачаткова 3,2 кг ягад, 4 л вады і 2 кг цукру, дадаўся мёд.Праз тыдзень дадана 7 кг ягад, 8 літраў вады і 3 кг цукру.Праз два тыдні адчавіў мязгу і пераліўшы дадаў 1 л вады.Потым двума разамі дадаваў па паўкілі цукру, а на 5 тыдні пераліў, ачысціўшы ад асадку і дадаў 1 кг цукру.
Віно захоўваў каля году ў скляпеньнях гаража.
Атрымалася дэсэртніе віно, крыху вязкае, выразнае на пах, напаўсалодкае з кісьлінкай. Да садавіны.
Дата пачатку вырабу: 21.07.2008
№2) Сусла рабілася з 3 л. варэньня, цукру 1,5 кг., вады 9 л., вінных дражджэй 5 гр.
Выраб віна ажыцьцяўляўся з выкарыстаньнем варэньня чорнай парэчкі і збраджаны віннымі прамысловымі дражджамі.Цукар дадаваўся ў некалькі прыёмаў па 400-600 гр. Праз два месяцы віно поўнасьцю збрадзіла і працэс скончыўся.
07.04.2008
№1) Ягад парэчкі ўзяць неабходна самых сьпелых і смачных (У мяне атрымалася так: я ўзяў замарожаныя ягады гэтага, ды прашэдшага лета, таму што зразумеў, што іх есьці ніхто ня будзе). Па таму як смак ягад спэцыфічны, цукру неабходна такая ж колькасьць.
Некаторым спадабаецца, калі развесьці вадой, напрыклад трэцяю часткаю.
Працэс браженьня сталы і таму распавядаць яго ня буду.
Па сканчэньні, месяца праз 3 - адфільтраваўшы, я атрымаў духмянае, саладзенькае й нямоцнае віно для асабістага й дэсэртнага ўжываньня.
08.01.2001 у гару
№2) Сусла рабілася з 2л. кампота, цукру 350 гр., вады 400мл., вінных дражджэй 1 гр.
Выраб віна ажыцьцяўляўся з выкарыстаньнем кампоту чырвонай парэчкі і збраджаны віннымі прамысловымі дражджамі.Гэтым разам у рукі трапіў слоік з кампотам, які адмаўляліся піць у сям'і. Няма турбот, скарыстаем!Цукар дадаваўся ў некалькі прыёмаў па 100 гр.
07.04.2008
№1) 2007 год, чы лепей сказаць лета таго году не даравала мне аніколькі садавін, чы ягад. Прышлось выкручвацца і браць для сваіх экспэрымэнтаў варэньне. Патрапілась старое варэньне чырвонай парэчкі.
Віно рабілася з 3 літраў варэньня чырвонай парэчкі, 1,5 літры вады, цукру 1,1 кіляграма і 4 грамаў вінных дражджэй.Сусла рабілася адразу з варэньня, куды дадаў ваду і дрожджы. Цукар дадаваў некалькі разоў, пробуючы, што атрымоўваецца.З дражджамі віно бродзіць хутка і праз паўтары месяцы віно ачысьцілась. Пераліў і паставіў на захоўваньне.
13.10.2007 у гару
Прадмова: сусла рабілася з выкарыстаньнем варэньня (5-хвіліннае) малінавага з невялічкай дабаўкай чорнай і чырвонай парэчкі. Сусла рабілася з 1,5 л варэньня, цукру 850 гр, вады 1,5 л., вінных дражджэй 2 гр.
Выраб віна з выкарыстаньнем варэньня сябе поўнасьцю апраўдвае, пры ўмове збраджваньня сусла віннымі прамысловымі дражджамі.Невялікая колькасьць такіх дражджэй патрапіла да мяне. Такім чынам, зьмешаўшы кампаненты і зьмясьціўшы ў патрэбныя ўмовы гатуецца віно. Цукар дадаваўся ў некалькі прыёмаў.
07.04.2008 у гару
№2) Вінаград зьбіраўся на летнішчы пад Рудзенскам. Віно рабілася з 9 кіляграмаў вінаграду, 12 літраў вады, 5 кіляграмаў цукру і 2,5 грамаў вінных дражджэй. Аднак спачатку сусла ставілася на чаўлены вінаград з дадаткам 3 літраў вады і 1 кілё цукру. Праз тыдзень сусла ачышчалась ад гронак вінаграду і ў сусла дабавілась 9 літраў вады, 1 кілё цукру й дрожджы. Потым цукар дадаваўся пасьля дэгустацыйных проб па кіляграму з прамежкамі каля 10 дзён. Сусла ачысьціў ад жымерын праз паўтары месяцы з пералівам сусла з адной у другую бутэль. Пры гэтым у сусла трапляе кісларод, што на гэтай стадыі добра сказваецца на бражэньні, якое перашло ў ціхую стадыю. Потым цукар тэж дабаўляўся, бо я жадаў напаўсалодкага віна з утрыманьнем сьпірту каля 13-14%.
07.10.2007
№1) "Ізабэла" - назоў вінаграду, які расьце амаль па ўсёй Беларусі ў вёсках і лецішчах. Мусіць самы распаўсюджаны сорт, які безь турбот і асаблівага пільнага дагляду расьце й дае ўраджай у Беларускіх шыротах.
Канешне, смачнейшы вінаград будзе на поўдні Беларусі, чы пры ўмовах гарачага лета. Пра тое, што лаза павінна расьці зь паўднёвага боку хаты, чы будынка, я доўга распавядаць ня буду.
Сродкам для віна мне стаўся вінаград "Ізабэла" вырашчаны ў Янаўскім раёне ў вёсцы Стрэльна.
Віно робіцца дужа проста. Вінаградныя гронкі адабраныя, як самыя сакавітыя й смачныя складваюцца ў ёмістасьць для бражэньня й ціснуцца разам зь галінкамі. Гронкі вінаграду мыць нельга! Толькі, калі шмат сьмецьця, трэ яго абабраць. Далей дадаецца цукар, каля 150 - 200 гр. на кілё й ставіцца гэта ўсё ў цёплае месца.
Праз месяц, паўтары трэба выдаліўшыйся сок адфільтраваць, паставіць на 2 - 2,5 месяцы на бражэньне зь выкананьнем патрабаваньня да выдаленьня газаў і неўпушчаньня воздуха ў зону бражэньня. Віно гатова, калі перастане выдаляцца газ і асядзе асадак на дно. Разьліваем ў бутэлькі, п'ем.
восень 2003 у гару віно зь кісялю ў пачках На выварку гатаванай, астужанай да пакаёвай тэмпэратуры вады разбоўтаць 3 кг кісялю, 300 г дрожджаў, 2 кг цукру. Накрыць марляй і паставіць у цёплае месца.
Павінна брадзіць ня менш за тры тыдні, пакуль ня ўтворыцца празрысты раствор. Можна падкінуць хлебных вырабаў. ліпень 2001 "Наша Ніва" у гару віно зь ліпавых кветак
Тры жмені ліпавых кветак, 1 кг цукру, пракіпячонага у 4-х літрах вады, 1 лімон, дрожджы.
Ліпавы цьвет запарыць у цукровым сыропе, дадаць лімону. Сумесь пераліць у бутэльку, пакласьці дрожджы і пакінуць на тыдзень. Праз тыдзень працадзіць, заліць у бутэлькі. Ужываць адразу ж. (Вытрымка зь газэты "Смачна", ліпень 2000 г.) ліпень 2001 "Наша Ніва" у гару Віно з сумесі ягад
3 кг. агрэсту, 3 кг. чырвонай парэчкі, 3 кг. чорнай парэчкі, 9 кг. цукру, 6 літраў вады.
Сьвежыя, сакавітыя ягады перабраць, памыць, паачышчаць ад сьмецьця. Ягады агрэста расплюшчыць. У шклянку падыходзячай ёмістасьці класьці слаямі ягады з цукрам, заліць вадой. (Можна так сама дадаць сюды бутэльку гарэлкі й палачку дражджэй, для атрыманьня больш крэпкага напою) Шклянку паставіць у цёплае месца, чы на сонейка. (Пасьля сканчэньня бражэньня, пакаштаваўшы віно - распавядзіце, якое яно на смак. Мне будзе цікава.) 24.07.2001 Юрась у гару Віно з агрэста
3 кг. ягад, 3 літры вады, 3 кг. цукру.
Пазьбіраць самыя сьпелыя ягады агрэсту. Памыць пад струменем вады, паачышчаць ад сьмецьця. Ягады расьціснуць лыжкай, чы перакруціць праз мясадрабілку. Узяць шклянку падыходзячай ёмістасьці й пакласьці ў яе слаямі агрэст і цукар, дадаць вады. Поўную буталь накладваць нельга, каб пры бражэньні праз гару не пералівалася змесцтва. Шклянку зачыніць хустачкай, абвязаў праз рыльца, чы зрабіць іншым чынам, дапускаючым выхад газу, створанага пры бражэньні, і не ўпушчаючы воздух у бутэльку.
Праз 1,5 - 3 месяцы бражэньне скончыцца і віно можна будзе ужываць. 24.07.2001 Юрась у гару Напой
(не рэцэпт, а жыцьцёвы вопыт) Варылі мы варэньне з абрыкос (рэцэпт варэньня не ўпамянаю). Пры гэтым варылі неяк парушыўшы рэцэпт. У выніку яно "узарвалася". І гэта добра, бо усёж-такі смакавалі б варэньне. Дык вось, усё дабро я не выкінуў, а паклаў ў шклянку падыходзячай ёмістасьці і горлачка пакрыў гумавай пальчаткай (чы спец. накрыўкай). Працэс браженьня працягваўся 2 - 3 месяцы. Пасьля гэтага напой не быў гатовы. (Пры разьліве ў бутэлькі ён пачаў, ня знама чаму, брадзіць, але пры іншых умовах: я даклаў цукру па свайму смаку) Далей яго пераліў ў буталь адзначаную вышэй і зноў даў ісьці працэсу браженьня каля 1 - 1,5 месяцы. Па сканчэньні адзначаннага часу пераліў у прыгожыя бутэлькі для захоўваньня й пастановы на стол. Калі хто адважыцца паўтарыць, то прапаную ўжываць прадукт пасьля пакрыцьця бутэлькі пылам (вытрымка ў бутэльцы паляпшае смак). Але толькі спачатку дайце грам 10 - 20 пакаштаваць чалавеку з дужым страўнікам. Жадаю добра адпачыць.
у гару лікёр брусьнічны Прадмова: стаяла сабе вядро зь брусьнікай на балконе, на моцным марозе й нікога не чапала ўсю зімку. Ягады зьмёрзліся й мелі добры выгляд. Але трэ было здарыцца адлізе. Ну вы скажыце. Ягада стаяла й ператварылася ў аднародную масу-жэле брусьніцы. Для прыгатаваньня брусьнічнага лікёру патрэбна ягада, абабраная ад галінак і ляснога сьмецьця, пры гэтым самая, канешне, сакавітая. Ягаду можна скарыстаць цэлую, але лепей яе пераціснуць. Зьмясьціць ягады ў ёмістасьць патрэбнага аб'ёму й заліць гарэлкай, лепей сьпіртам. На расчаўленай ягадзе настойваецца хутка, праз месяц, паўтары, можна гатаваць зь настою лікёр.
Дзеля гэтага гатуецца сыроп зь улікам грам 200 - 300 цукру на літар настою.
Смак лікёру, а можна сказаць, крэму зь брусьніцы настоль рознагустоўвы: горка - салодкі, духмяны, кісла - мядовы, адным словам смачны.
Прапаную ўжываць як дэсэртны алкагольны напой зь садавінай, у келіх дадаць ільду. зіма 2004 Юрась у гару Асабісты лікёр Свежасабраную клубніку перабраць, паважыць, узяць роўную па вазе колькасьць цукру. Узяць доўгую шклянку (бутыль), насыпаць у яе радамі цукар і ягады, заліць усё сьпіртам (гарэлкай, чы каньяком), пакласьць цэдру ад аднаго лімона, чы палову лімона, пару дробак духмянага перцу ды гвазьдзікі, каліва карыцы, зачыніць рыльца шклянкі, чы абвязаць палаценкай і паставіць да вакна. Устрахіваць 1 - 2 разы на тыдні, пакуль увесь цукар не разыдзецца. Настойваць 2 - 3 месяцы (хопіць), асьцярожна працэдзіць, разьліць па бутэльках. ліпень 2001 Юрась у гару Лікёр рабіна-парэчкавы
Ягады без галінак, роўнай колькасьці па вазе пакласьці ў бутыль (шклянку), перакладвая цукрам, узятага роўнай па вазе зь ягадамі. Дадаць вострых прыпраў - перцу духмянага, перцу чорнага, палачку карыцы, цэдру лімона, гвазьдзіку. Ягады да поўна заліць гарэлкай. Няшчыльна прычыніць буталь (шклянку) і адставіць да вакна. Калі, месяцы праз 2,5 - 4, ягады поўнасьцю згубяць свой сок (пройдзе выцяжка сока сьпіртам) адфільтраваць (можна адціснуць), паразьліваць па бутэльках. ліпень 2001 Юрась у гару Наливочка из кедровых орешков
1- бутылка водки , 200 гр.кедровых орехов, 100гр.сахара и настаивается один месяц,потом слить настойку, а орешки можно использовать еще раз.
Говорят очень лечит суставы, разгоняет соли в позвоночнике, и очень вкусная на вкус , мнение народное. апрель 2002 Марина у гару Глінтвайн
Дзеля прыгатаваньня добрага глінтвайну неабходна мець выдатнае чырвонае вінаграднае віно. Каб згатаваць дзьве порцыі глінтвайну неабходна гэткага віна 350 мл і так сама наступныя рэчавы:
- лімона дзьве часткі;
- перац душысты;
- перац чорны гарошак;
- гвазьдзіка;
- ліст лаўра;
- карыца й мёд.
Усі рэчавы пакласьці ў эмаліраваную каструлю й дадаць віна. Паставіць на агонь і награваць хіба не да кіпеньня й адразу наліць ў куфлі.
Ужываць у гарачым стане. Гэты напой мае лекавыя асаблівасьці, а так сама смачны на густ і асабліва на пах!! травень 2001 Юрась у гару Настоі, наліўкі, лікёры з клубніц
Пры зьбіраньні клубніцы лепей усяго ўзяць асабістае вядро, куды зьбіраць самую сьпелую ды сакавітую ягаду без пашкоджваньняў і сьлядоў гнілі.
Каб атрымаць добрую настойку на клубніцах неабходна ягаду, сьвежасабраную, пакласьці , памыўшы ды адабраў ад галінак, у бутыль (шклянку) з шырокім рыльцам (лепей 10 - 20 літровая) так, каб ягады ні ў якім разе не чавіліся. Дакладваць ў бутыль ягады да рыльца нельга, неабходна пакінуць 5 - 8 см свабоднага месца. Сьпірт (чы гарэлку) наліць ў бутыль так, каб яна поўнасьцю пакрывала ягады.
Сьпірт, чы гарэлка, выбіраюцца ў адлегласьці ад сакавітасьці адабранага матэрыялу (ягад). Чым сакавіцей - найлепей падыдзе сьпірт.
Бутыль (шклянку) зачыніць простай капронавай накрыўкай і паставіць да цёплага месца, чы на акенца з сонечнага боку. У некаторых рэцэптах прапануюць трымаць гэтак ягады амаль шта цельны год. Я супраць такога спосабу ("настойка па манастырскі") нічога не маю, тым больш настойка атрымліваецца добрай, але лічу па свайму вопыту, што клубніца за тры месяцы настойваньня поўнасьцю аддае ўвесь смак у сьпірт (гарэлку). Калі такую ягаду пакаштаваць, яна на смак будзе як вата прамокнутая вадкасьцю (настоям).
Нарэшце, калі настойваньне (па вашаму гледжаньню) скончылася, настойку неабходна зьліць, прафільтраваўшы ягады (можна іх адціснуць, толькі прыйдзецца фільтраваць яшчэ раз).
Дзеля таго, каб атрымаць наліўку, трэба ў атрымаўшыйся настой дадаць цукру. Гэта можна зрабіць дзьвюма спосабамі:
1. У таз выкладваецца цукар слоем і на яго зьліваюць настойку, не ўсю, а каля трэццяй часткі ўсей. Таз ставяць на полымя й даюць цукру развесьціся, але не даводзячы раствор да кіпеньня, пасьля чаго часткі зьмешваюць і разьліваюць па бутэльках. Цукру патрэбна прыблізна 200 грам на 1 літар настойкі.
2. Зварыць сыроп з цукру неабходнай колькасьці (так сама па 200 гр на 1 л.) у тазу. Звараны сыроп адразу, але не кіпячы, зьмешваюць з настойкай.
Варыць сыроп неабходна на маленькім агні з пастаянным памешваньнем, здымая ўсплываючую пенку. Калі сыроп дасягне гушчыні 250 Баме, ён выкарыстоўваецца для вырабу налівак, градусаў 350 Баме - дзеля вырабу лікёраў і калі сыроп дасягне 400 Баме, так што кіпіць вялікімі бурбалкамі і, звужаны з краю лыжкі, стварае тонкую нітку, ён можа йсці на прыгатаваньне крэмаў. 07.2001 Юрась у гару Медавуха бярозавая
400 грам мёду, 4 літра бярозавага соку.
Бярозавы сок пагрэць у эмаліраванай каструле й разьвесьці ў ёй мёд. Давесьці да кіпеньня й на маленькім агне кіпяціць гадзіну. Апасьля пачакаць каб астыла й пераліць ў посуд для браженьня (драўляную, чы эмаліраваную бочачку). Узяць вялікі кавалак хлеба, шмат намазаць дражджамі й пакласьці ў бочачку. Пачынаецца працэс браженьня. Па заканчэньні працэсу разьліць, прафільтраваўшы, у бутэлькі й пакласці ў халоднае месца. Калі гэта лецішча - класьці ў склеп, у хаце ў халадзільнік (у цяпле яна можа сапсавацца й г.д.).
У прошлым годзе ў мяне атрымалася дрэнна, з пачатку, але прайшло два тыдні, як яно пастаяла ў халадзільніку і я з сябрам, з асалодай каштаваўся цудоўным напоем, пры гэтым мы дужа здзявіліся яго смаку. У гэтым годзе я працэс паўтарыў. 11.04.2001 Юрась у гару Наліўка па манастырскі
Гатуецца з усякіх сьпелых смачных ягад. У 10-літровы буталь насыпаць ягад па самае рыльца й заліць гарэлкай столькі, колькі яе ўвойдзе ў бутыль. Затым лёгка прычыніць коркай, абвязаўшы зьверху перакладзенай удвая палаценкай і абвязаць яе края вакол рыльца шнурком. Дужа заціскаць бутыль нельга, таму што яна, пры бражэньні ягад, можа трэснуць. Буталь у летні час ставіцца на сонейка, а ў зімку - да цёплага месца (да батарэй). Гэтая наліўка на ягадах павінна стаяць ня менш года, у іншым выпадку - 8 месяцаў. Адзін раз у месяц буталь неабходна добра трэсьці. Праз 8 месяцаў наліўку зьліць праз дробнае сіта ў іншы посуд. Ягадную масу ціснуць у палацяным мяшочку. Сок наліць у тую ж буталь, куды дадалі зьлітую наліўку. Пасьля гэтага можна гатаваць наліўку да расфасоўкі ў бутэлькі. Робіцца гэта так. У медны таз выкладваецца слоем цукар, зьверху выліваецца наліўка. Таз ставіцца на сярэдні агонь і пры непрырыўным пагортваньні сумесі давесьці да гарачага стану, але ні ў якім выпадку не да кіпеньня. Адначасова ў іншым посудзе трымаюць утрая больш наліўкі, чым зьмешана з цукрам. У яе выліваюць гарачы раствор і добра перамешваюць. Цукар дадаюць у наступнай прапорцыі: на адну бутэльку ёмістасьцю 0,5 літры наліўкі з вішні, маліны, клубніцы - 200 гр. цукру, для наліўкі зь чорнай парэчкі й рабіны - 300 гр. цукру. Пасьля зьмешваньня несалодкай наліўкі і сыропа наліўку ачышчаюць. Дзеля гэтага ў чыстую буталь устаўляюць вялікую лейку, у якую ў якасьці фільтра пакласьці флянель. Пасьля працэжваньня наліўку разьліваюць па бутэльках, затыкаюць і ставяць у кладоўку. Гэту наліўку можна трымаць дзе пажадаеш, яна не баіцца ні халадоў,ні цяпла, не псуецца й вельмі смачная. "Крок у перад" Менск, 1991г
(пераклад DzedFyodar) у гару Наліўка з дыні
Узяць сьпелую духмяную дыню, але не перасьпелую, разрэзаць яе на маленькія шматочкі, накласьці імі поўную бутыль, бутыль выбраць па колькасьці дыні, зараз-жа наліці на яе гарэлкі, каб тая пакрыла гародніну. Настойваць два тыдні, потым працэдзіць, падсалодзіць па смаку, ат 100 да 300 гр. цукру на бутэльку. ( На жаль у мяне атрымалася вельмі дрэнна. Магчыма што-небудзь зрабіў не гэтак. Аднак усё роўна, яе больш не засталося.) 23.03.2001 Юрась у гару
Набраць самай сьпелай рабіны, ачысьціць ад галінак, насыпаць гэтай рабіны ў буталь і даліць да поўна гарэлкай. Наліўка гэта павінна стаяць, пакуль не зробіцца цемна-фіялетавага колеру, (чы па іншаму: атрымаецца выцяжка - з ягад, увесь сок пяройдзе ў гарэлку) потым зьліць і падсаладзіць, недзе 200 - 250 гр. на 1 літар наліўкі. 22.03.2001 Юрась у гару Настойка з шалупін грэцкіх арэхаў
Я мяркую, каштавацца грэцкімі арэхамі спадабаецца ўсім, але зь імі шмат клопату. Гэта можна маральна крыху аблегчыць, так з адходаў можна атрымаць сэнс. Шалупіны грэцкіх арэхаў крыху раздрабіць і пакласьці ў буталь. Зь верху заліць гарэлкай, каб яна пакрывалася поўнасьцю. Праз 2 - 3 месяцы можна зьліваць настой. Па жаданьню падсаладзіць на 1 літар 100 - 150 гр. цукру ў сыропе. Як вынік, калі зусім страчаны смак арэхаў, вы адчуеце новы смак, але іншага прадукту. У мяне яна атрымалась на пах саладкавата-вострым, а на смак як нядрэнны каньяк. 08.01.2001 Юрась у гару
Распушчальная кава мне ніколі не падабалася. А вось натуральная ... Як я гатую каву. Зразумела, зь пачатку неабходна змалоць зярняткі, чы ўзяць выраблены фірмай вытворца кавы. У турку наліваю халодную прафільтраваную ваду (яшчэ лепей калі яна мінэральная). Колькасьць кавы я вызначаю колькасьцю чалавек, на чалавека дэсэртная лыжка зь вялікай горкай і 1 чы 2 лыжкі зьверху й засыпаю ў турку. Сюды жа можна дадаць дробку солі (калі не мінэралка). Стаўлю на агонь і як толькі пачынае падыходзіць пена здымаю з агню і ў кубкі. А гэтак гатуе каву мой сябар Ігарыч. Працэс амаль такі ж, толькі ён не дадае солі. А розніца ў іншым: турка пасьля ўжываньня порцыі кавы не мыецца, т.ч. гушча адваранай кавы застаецца і пры наступнай варке на верх яе дакладваецца наступная порцыя драблёнай кавы. ВЫНІК: у розных людзей смак кавы ніколі не будзе сходным, дажа пры карыстаньні аднаго сорта кавы. 15.12.2000. Юрась у гару
|
